Lekcja 3 - (listopad 2014 r.)

                           Korzystanie z urządzeń

Telefoniczna etykieta

         Przy aparacie telefonicznym doznajemy różnorodnych uczuć. Od błogosławieństwa tego wynalazku do przeklinania go w straszliwej złości. Telefon pozwala nam rozmawiać z ludźmi oddalonymi od nas o wiele kilometrów, łączy ze światem. Ale może też obudzić  z najpiękniejszego snu. Spróbujmy więc  zapamiętać zasady korzystania z telefonu, aby nie przeszkadzać innym i samemu się nie kompromitować.

Oto one:

Nie dzwonimy do znajomych przed godziną 8.00 rano i po godzinie 21.00. Wyjątek stanowią jedynie bardzo ważne sprawy.

Gdy do kogoś telefonujemy i usłyszymy głos w słuchawce: halo/ słucham - przedstawiamy się pierwsi i mówimy w jakim celu dzwonimy.
 

Jeśli korzystamy z czyjegoś telefonu, a w szczególności jeśli robimy to regularnie, powinniśmy zwrócić danej osobie zbliżony koszt wykonanych przez nas połączeń.
 

Unikajmy długich rozmów telefonicznych w miejscach publicznych. Osoby otaczające nas niekoniecznie chcą słyszeć naszą rozmowę. Szczególnie ważne jest to w środkach komunikacji miejskiej czy budynkach, gdzie nie możemy oddalić się od grupy ludzi.

Zawsze miejmy  wyciszony telefon. Głupio będzie, jeśli zacznie dzwonić w środku seansu filmowego  lub w trakcie lekcji, prawda?

Jeśli odbieramy  telefon, będąc w towarzystwie, nie rozmawiajmy  zbyt długo. To irytuje Twoich znajomych, zresztą oni na pewno nie mają ochoty wsłuchiwać się w Twoje rozmowy.

W pociągu wychodzi my na korytarz.

Jeżeli jesteśmy z kimś i przypomni nam się coś naprawdę ważnego, i musimy zadzwonić ,nie mówimy o tym, nie tłumaczymy się tylko postępujemy tak ,jakbyśmy wychodzili do toalety i rozmawiamy przez telefon poza zasięgiem wzroku i słuchu drugiej osoby.

Przez telefon nie załatwiamy intymnych ani kompromitujących spraw.

Jeżeli rozmowa zostanie przerwana dzwoni ten kto ją inicjował.

Jeżeli mówimy, że nie możemy rozmawiać, zawsze to my oddzwaniamy. Nie mówimy: „Zadzwoń później”.

Rozmowę kończy ten kto dzwoni.

Jeśli jesteśmy w miejscu publicznym, np. na ulicy, nie puszczamy  głośno muzyki z telefonu. Nie wszyscy mają ochotę słuchać tego, czego Ty słuchasz. Używaj słuchawek.

W Internecie też obowiązują zasady

E-mail musi mieć obowiązkowo budowę klasycznego listu.

Powinien zatem zaczynać się umieszczonymi pośrodku strony zwrotami: Szanowny Panie!”

czy „Droga Zosiu” i kończyć się słowami również umieszczonymi pośrodku strony: „Z wyrazami szacunku” czy „Pozdrawiam”. Powinien być podpisany pełnym imieniem i nazwiskiem. Jego interpunkcja powinna być poprawna i nie może w nim być żądnych błędów.

Nie powinno się za pośrednictwem e-maila składać życzeń imieninowych, z okazji świąt lub kondolencje. Taki sposób składania życzeń czy kondolencji świadczy, że pamiętamy o danych osobach, lecz nie zależy nam na nich tak bardzo, by ponieść wysiłek napisania kartki czy listu (w wypadku składania kondolencji powinniśmy to zrobić w tradycyjnym liście napisanym odręcznie na białym papierze, najlepiej czarnym atramentem).

Nie powinno się w tekście e-mail-a pisać słowa czy nawet całe zdania wersalikami.

Słowa napisane wersalikami (dużymi literami) są odbierane przez wiele osób jako krzyk. Należy ich zatem unikać. Jeżeli chcemy jakieś słowa specjalnie zaznaczyć podkreślajmy je. Jeżeli małe litery są dla nasze słabego wzroku za mało czytelne to przecież jest opcja zwiększenia wielkości czcionki. Trzeba ją tylko znaleźć.