Arkady Fiedler

Data urodzenia: 1894-11-28
Data śmierci: 1985-03-07


Życiorys

Był synem Antoniego Fiedlera, znanego poznańskiego poligrafa i wydawcy. On ukształtował osobowość młodego Arkadego, rozbudził w nim namiętne zainteresowanie przyrodą. „Uczył mnie kochać rzeczy takie, obok których inni ludzie przechodzili obojętnie” - wspominał po latach swego ojca.

Po ukończeniu szkoły realnej w Poznaniu, studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim filozofię i nauki przyrodnicze. Studia przerwała I wojna światowa. W latach 1918-19 brał udział w powstaniu wielkopolskim i należał do Polskiej Organizacji Wojskowej.

Debiutował w 1917 cyklem wierszy Czerwone światło ogniska na łamach poznańskiego „Zdroju”. W 1926 wydrukował w odziedziczonym po ojcu zakładzie chemigraficznym reportaż ze swej wyprawy: Przez wiry i porohy Dniestru. W 1928 wyruszył w pierwszą, wielką podróż do południowej Brazylii. Przywiózł z niej bogate zbiory zoologiczne i botaniczne, które przekazał Muzeum Przyrodniczemu i innym placówkom naukowym w Poznaniu. Wrażenia z tej podróży opisał w książkach Bichos, moi brazylijscy przyjaciele i Wśród Indian Koroadów.

W 1933 roku wyruszył do Amazonii. Wyprawa zaowocowała książką Ryby śpiewają w Ukajali, która przyniosła mu wielką, popularność i uznanie czytelników. W 1936 wydał Kanadę pachnącą żywicą. W tym samym roku otrzymał nagrodę literacką miasta Poznania i Srebrny Wawrzyn Polskiej Akademii Literatury.

Wybuch II Wojny Światowej zastał Fiedlera na Tahiti. Porzucił baśniową wyspę, by wybrać żołnierski los. Przez Francję dotarł do Anglii, gdzie poznał polskich lotników bohatersko walczących w Bitwie o Wielką Brytanię. Napisał o nich głośną książkę Dywizjon 303. Pływał też na polskich statkach handlowych - wysiłek wojenny marynarzy opisał w książce Dziękuję ci, kapitanie.

W 1946 wrócił do ojczyzny i zamieszkał w Puszczykowie pod Poznaniem. Nadal wiele podróżował - odwiedził Meksyk, Indochiny, Brazylię, Madagaskar, kilkakrotnie Afrykę Zachodnią.

Odbył 30 wypraw i podróży. Do każdej przygotowywał się niezwykle starannie: studiował mapy, atlasy, czytał książki o krajach, do których się wybierał, korespondował z tamtejszą Polonią.

W dorobku ma 32 książki wydane w 23 językach i w przeszło dziesięciomilionowym nakładzie.

W 1957 roku Fiedler po raz drugi został laureatem nagrody literackiej miasta Poznania, a w 1978 roku - nagrody państwowej I stopnia. W 1969 roku otrzymał Order Uśmiechu.

W 1974 pisarz zachęcony namowami czytelników stworzył wraz z rodziną prywatne muzeum podróżniczych trofeów w Puszczykowie.

Jest autorem książek: Przez wiry i porohy Dniestru (1926), Bichos, moi brazylijscy przyjaciele (1931), Wśród Indian Koroadów (1932), Ryby śpiewają w Ukajali (1935), Zwierzęta z lasu dziewiczego (1936), Kanada pachnąca żywicą (1935), Zdobywamy Amazonkę (1937), Jutro na Madagaskar (1939), Dywizjon 303 (1942), Dziękuję ci, kapitanie (1944), Żarliwa wyspa Beniowskiego (1946), Radosny ptak Drongo (1946), Rio de Oro (1950), Mały Bizon (1952), Gorąca wieś Ambinanitelo (1953), Wyspa Robinsona (1954), Orinoko (1957), Wyspa kochających lemurów (1957), Dzikie banany (1960), Nowa przygoda: Gwinea (1962), I znowu kusząca Kanada (1965), Spotkałem szczęśliwych Indian (1968), Madagaskar, okrutny czarodziej (1969), Piękna, straszna Amazonia (1971), Mój ojciec i dęby (1973), Wiek męski - zwycięski (1976), Biały Jaguar (1980), Motyle mego życia (1983), Zwierzęta mego życia (1985), Kobiety mej młodości (1989).
(Wiadomości ze strony http://ksiazki.wp.pl/katalog/autorzy/autor.html?id=1039)