Działania terapeutyczne powinny przynieść korzyści w funkcjonowaniu dziecka  w środowisku. W szerokiej perspektywie rozwojowej każda z kluczowych umiejętności społecznych jest podstawą do lepszego funkcjonowania i przyczynia się do konkretnych zachowań:

• Pole wspólnej uwagi- zauważanie innych osób, dzielenie się zainteresowaniami   z innymi ludźmi, umiejętność zabawy tematycznej, zabawy w „ udawanie”, rozwój empatii, rozwój umiejętności myślenia o tym, o czym myślą inne osoby, postępy  w rozumieniu znaczenia pojęć abstrakcyjnych, metafor, żartów.
• Kontakt wzrokowy (intencjonalny)- rozumienie sytuacji społecznych, rozumienie komunikacji niewerbalnej, postępy w rozwoju mowy czynnej, lepsza komunikacja niewerbalna z innymi osobami, umiejętność proszenia o pomoc.
• Naśladownictwo- lepsze funkcjonowanie w grupie, postępy w rozwoju mowy  i umiejętności społecznych, lepsze przystosowanie do zmieniających się warunków np. w szkole, pozytywny odbiór społeczny przez innych ludzi.
• Gest wskazywania (deklaratywny)- lepsza komunikacja niewerbalna, lepsze rozumienie intencji innych ludzi, większa samodzielność, większe poczucie sprawstwa własnych działań.

Przyjęcie perspektywy odległych efektów oddziaływań terapeutycznych, już na samym początku pracy z dzieckiem, jest bardzo istotne. Pozwala zawsze, niezależnie od wykorzystywanych na zajęciach logopedycznych pomocy dydaktycznych i rodzajów aktywności, mieć świadomość celowości wykonywania czynności dla dalszego rozwoju społecznego i komunikacyjnego dziecka.

                                                Logopeda- Janina Badziąg-Grabowska