Część I    

Matka jest pierwszą nauczycielką mowy. Właściwie wyniesione z domu wzory mowy i miłość przejawiana w trosce o prawidłowy roz-wój, jest gwarancją, że dziecko będzie mówić poprawnie.

Mamo, kiedy weźmiesz swoje maleństwo na ręce, mów do niego czule, ucząc je, że mowa to coś miłego i naturalnego.

ZADBAJ, żeby słowa kierowane do dziecka nie były zniekształcane (spieszczane). Dziecko powinno jak najwcześniej utrwalać sobie prawidłowe wzorce mowy.

ZADBAJ, żeby mówić do dziecka dużo, ciepło i spokojnie. Stworzysz mu przez to doskonałe warunki do rozwoju emocjonalnego i zachęcisz do kontaktów słownych.

           ZADBAJ, żeby dziecko było karmione piersią do 12 miesiąca życia. To będzie dla niego doskonały trening mięśni języka i warg. Właśnie od ich sprawności zależy poprawność wymowy. Jeżeli nie karmisz piersią, masuj język, policzki i wargi dziecka. O instrukcję poproś doświadczonego logopedę.

ZADBAJ, żeby smoczek, używany wyłącznie do karmienia, był dobrze dobrany i miał wiele otworów na pokarm.

ZADBAJ, żeby dziecko nie ssało palca, warg, smoczka lub innych przedmiotów, ponieważ to zniekształca zgryz i utrudnia prawidłową wymowę.

ZADBAJ, żeby dziecko prawidłowo układać do snu i karmienia. Zbyt płaskie ułożenie główki powoduje zniekształcenie zgryzu.

ZADBAJ, żeby dziecko prawidłowo oddychało przez nos. Domykaj buzię dziecka podczas snu, jeżeli jest uchylona. Zakładaj mu na spacer czapeczkę, którą wiąże się pod brodą. Wiązanie podtrzyma sła-be jeszcze mięśnie żuchwy.

ZADBAJ, żeby świat dziecka był bogaty i różnorodny. Kontro­luj reakcje dziecka na dźwięki. Prowokuj je do wydawania różnych dźwięków. Będzie to wspaniała gimnastyka narządów mowy.

                                                          Logopeda – mgr Janina Badziąg – Grabowska

                  Część II    

          Prawdy i mity na temat wad wymowy.

TO NIEPRAWDA, że 3–letnie dziecko ma prawo nie mówić lub posługiwać się wyłącznie sylabami.

TO NIEPRAWDA, że wada minie w miarę dorastania.

TO NIEPRAWDA, że skrócone wędzidełko  (tzw. przyrośnięty język) powoduje opóźnienie rozwoju mowy dziecka. Nie ćwiczone jednak, może spowodować wady wymowy.

TO NIEPRAWDA, że długotrwałe korzystanie przez dziecko z nawet dobrze dobranego smoczka lub picie z butelki czy ssanie palca nie ma wpływu na powstawanie wad zgryzu i wymowy.

           TO PRAWDA, że 3-letnie dziecko powinno swobodnie porozu-miewać się za pomocą zdań, a 6-latek powinien poprawnie wymawiać wszystkie głoski.

TO PRAWDA, że oddychanie przez usta jest nie tylko częstą przyczyną infekcji, ale również sprzyja powstawaniu wad wymowy i zgryzu.

TO PRAWDA, że jedną z najczęstszych przyczyn wad wymowy jest niewłaściwy sposób połykania.

TO PRAWDA, że wszelkie zabawy usprawniające język i mięśnie twarzy ułatwiają dziecku prawidłowy rozwój mowy.

           TO PRAWDA, że badanie kontrolne dziecka przez logopedę powinno odbyć się najpóźniej w czwartym roku jego życia.

TO PRAWDA, że dziecko z wadą wymowy ma zwykle mnós-two kompleksów i lęków (do których się nie przyznaje) i że tylko Ty, wspólnie z logopedą możesz mu pomóc.

TO PRAWDA, że leczenie istniejących wad zgryzu w gabinecie ortodontycznym, poprzez odpowiednio dobrany aparat, sprzyja korygowaniu wad wymowy.

TO PRAWDA, że najlepszy i jedyny okres wykształcenia zdolności mowy dziecka, to trzy pierwsze lata jego życia.

TO PRAWDA, że możesz stymulować rozwój mowy dziecka w czasie, kiedy go dopiero oczekujesz, przemawiaj do niego czule i serdecznie.

                            Logopeda – mgr Janina Badziąg – Grabowska.